شاخص گلیسمی لیموترش چقدر است؟

قبل از اینکه در مورد شاخص گلیسمی لیموترش صحبت کنیم باید بگوییم که لیموترش علاوه بر اینکه مزه ترشی دارد حاوی 9 گرم کربوهیدارت در هر 100 گرم است. 50 درصد از این مقدار کربوهیدارت از فیبر رژیمی تشکیل شده است. هنوز عدد دقیقی برای شاخص گلیسمی لیموترش مشخص نشده است. با این وجود، می‌توانیم از مطالعات انجام گرفته بفهمیم که جذب لیمو بر سطوح گلوکز خون تاثیر می‌گذارند.

مطالعات متعدد نشان داده‌اند که کاهش pH یک وعده غذایی با مکمل‌های اسیدی می‌تواند شکستن کربوهیدارت‌های پیچیده را با مانع شدن آنزیم یافت‌شده در بزاق به نام آلفا آمیلاز آهسته کند. استفاده از آب لیمو در وعده‌های غذایی نشاسته‌ای، شاخص گلیسمی آن را کاهش می‌دهد.

تحقیقات نشان می‌دهند که مرکبات و فلاونوئیدهای یافت شده در آنها باعث پیشگیری و کنترل دیابت نوع 2 و مشکلات آنها می‌شود.

به‌طور خلاصه، شاخص گلیسمی لیمو هنوز ناشناخته است، اما افزودن آب لیمو به وعده‌های غذایی دارای نشاسته را می‌توان به افراد مبتلا به دیابت پیشنهاد کرد.

مزیت‌های لیمو برای دیابتی‌ها

مزیت‌های لیمو به موارد زیر بستگی دارد:

به چه نوع دیابتی مبتلا هستید (دیابت نوع یک یا دیابت نوع دو)

چقدر لیمو مصرف می‌کنید

چه نوع لیمویی مصرف می‌شود

چه نوع سبک زندگی دارید

ارزش غذایی لیموترش

یک عدد لیموی خام حاوی مواد زیر است:

17 کالری

5.5 گرم کربوهیدارت

1.5 گرم شکر

2 گرم فیبر

52 گرم آب

ویتامین C

ویتامین D

بتاکاروتن

فولات

کلسیم

فسفر

آنتی‌اکسیدان‌هایی مانند پلی‌فنول‌ها و فلاون‌ها

شاخص گلیمسی لیموترش و ارتباط آن با دیابت

انجمن دیابت آمریکا لیموترش را جزو غذاهای برتر برای دیابت معرفی کرده است. لیموترش قند پایینی دارد و به‌نظر می‌رسد پوست لیمو دارای خاصیت ضددیابتی بیشتری نسبت به پرتقال است.

ارتباط بین لیمو و دیابت ثابت شده است. بنابراین تحقیقات نشان می‌دهند که:

ترکیبات یافت شده در لیموترش ممکن است با چاقی مبارزه کند.
فلاوونوئیدهای لیموترش از هضم نشاسته جلوگیری می‌کند. این امر ممکن است جذب قند در روده را کاهش دهد.
لیمو ممکن است تبدیل قند به دیگر غذاها را در هنگامی که با لیمو خورده می‌شوند آهسته کند.
لیموترش حاوی فیبر قابل حل در آب است که می‌تواند سطوح گلوکز را آهسته‌تر کند.

دیابت نوع 1

دیابت نوع 1 (T1D) بیماری است که ریشه در پانکراس دارد. در دیابت نوع 1 بدن نمی‌تواند انسولین تولید کند.

لیموترش باعث درمان دیابت نوع یک نمی‌شود، اما می‌تواند برای درمان آن مفید باشد، چون با پایین بودن شاخص گلیسمی لیموترش، قند خون ثابت می‌ماند.

دیابت نوع دو

در دیابت نوع 2 (T2D) بدن انسولین تولید می‌کند. اما این انسولین استفاده نمی‌شود. لیموترش می‌تواند برای افراد مبتلا به دیابت نوع 2 مفید باشد. یک مطالعه نشان داد که پوست لیموترش ممکن است از جذب قند در خون پیشگیری کند. همچنین لیموترش می‌تواند سطوح گلوکز را پایین‌تر بیاورد، مقاومت به انسولین را کاهش دهد و موجب تنظیم متابولیسم بدن شود.

مطالعه دیگری نشان داد که مرکبات به کاهش وزن کمک می‌کنند. چون چاقی مرتبط با دیابت نوع دو و درگیر بیماری‌ها است، این امر می‌تواند دلیل مهمی برای خوردن لیموترش باشد.

آیا لیموترش عوارض هم دارد؟

انجمن غذا و دارو (FDA) لیموترش را به‌عنوان یک غذای بی‌خطر معرفی کرده است. اما در مورد عوارض جانبی آن هم بهتر است بدانید که:

لیموها اسیدی هستند و موجب فرسوده شدن دندان می‌شوند یا باعث سوزش سر دل می‌شوند.
لیمو دارای تاثیر ادرارآوری است.
اگر لیموترش بیش از اندازه مصرف شود، اگزالات موجود در پوست لیمو می‌تواند منجر به سنگ کلیه شود.

سعی کنید جذب لیموترش در حد تعادل باشد. اگر دچار عوارض شَدید لیموترش شدید هر چه زودتر با پزشک متخصص مشورت کنید.

حرف آخر

در این مقاله در مورد شاخص گلیسمی لیموترش صحبت کردیم و گفتیم که لیموترش می‌تواند بخش سالم و مهم یک رژیم غذایی باشد. اگر به دیابت مبتلا هستید، انتخاب لیموترش می‌تواند گزینه خوبی باشد. لیموترش را به آب اضافه کنید و میل کنید یا با دیگر مرکبات مخلوط کنید.

تهیه و ترجمه: اختصاصی مجله اینترنتی پریهان