از کدام قرص برای عفونت لثه استفاده کنم؟

درمان‌های زیادی برای بیماری لثه‌ای وجود دارند که قرص برای عفونت لثه یکی از همین درمان‌ها محسوب می‌شود. استفاده از این قرص‌ها بستگی به مرحله پیشرفت بیماری شما دارد. در برخی از عفونت‌ها نیاز به جراحی است که باید با دندانپزشک خود مشورت کنید. بهترین روش درمان عفونت لثه رعایت بهداشت دهان و دندان است، اما اگر با رعایت بهداشت دهان هنوز عفونت بر طرف نشده باشد، باید از روش‌های دارویی استفاده کرد.

5 قرص برای عفونت لثه که بسیار استفاده می‌شوند

برای بیمارانی که از بیماری عفونت لثه رنج می‌برند، قرص‌های آنتی‌بیوتیک تجویز می‌شود تا به کاهش باکتری‌هایی که موجب عفونت شده‌اند کمک کنند. همچنین این داروها التهاب لثه را هم از بین می‌برند که باعث ورم، قرمزی و خونریزی لثه می‌شود. این آنتی‌بیوتیک‌ها عبارتند از:

تتراسایکلین

تتراسایکلین به عنوان یک قرص برای عفونت لثه استفاده می‌شود. این قرص دارای خواص ضدباکتریایی است که به کاهش التهاب و مسدود کردن کلاژناز کمک می‌کند، کلاژناز نوعی پروتئین است که باعث تخریب بافت و استخوان بافت همبند می‌شود. بدون مشورت با پزشک مصرف نشود.

آزیتروماسین

این قرص برای عفونت لثه در کاهش رشد باکتری‌های مرتبط با پریودنتیت تجویز می‌شود و برای کاهش التهاب در بیمارانی که سابقه طولانی در کشیدن سیگار دارند استفاده می‌شود.

مترونیدازول

این قرص برای عفونت لثه ممکن است برای بیمارانی تجویز شود که مبتلا به پریودنتیت شدید هستند. مترونیدازول در ترکیب با آموکسی‌سیلین یا تتراسایکلین به بهترین شکل عمل می‌کند. از مترونیدازول برای عفونت واژن هم استفاده می‌شود.

سیپروفلاکساسین

این آنتی‌بیوتیک برای درمان نوعی عفونت لثه تجویز می‌شود که در اثر باکتری به نام A.actinomyetemcomitans به وجود می‌آید. این باکتری به آهستگی رشد می‌کند و بسیار مضر است و باعث بیماری لثه در فرد می‌شود.

آموکسی‌سیلین

این قرص برای عفونت لثه نه تنها به از بین بردن باکتری‌ها کمک می‌کند، بلکه از تشکیل دیواره توسط میکروب‌ها نیز جلوگیری می‌کند.

کلیندامایسین

کلیندامایسین برای درمان انواع عفونت‌های لثه استفاده می‌شود و باعث توقف رشد باکتری‌ها می‌شود.

در اکثر مواقع، عفونت لثه بدون آنتی‌بیوتیک درمان می‌شود، اما بزرگترین مزیت آنتی‌بیوتیک‌های موضعی این است که فقط یک منطقه خاص را تحت تاثیر خود قرار می‌دهد و بقیه بدن تحت تاثیر آنتی‌بیوتیک قرار نمی‌گیرند، بنابراین تا می‌توانید به جای مصرف قرص‌هایی که در بالا اشاره شد از پماد موضعی آنها استفاده کنید. مزیت دیگری که آنتی‌بیوتیک‌های موضعی دارند این است که عوارض جانبی کمتری دارند.

معایب درمان عفونت لثه با آنتی‌بیوتیک‌ها

عفونت لثه به وسیله باکتری‌هایی حاصل می‌شوند که بر روی لثه و دندان تجمع کرده‌اند. لثه‌ای که دچار عفونت شده است ممکن است در هنگام مسواک زدن دندان دچار خونریزی شود و ممکن است دهان بوی بدی دهد. اگر عفونت لثه درمان نشود، دندان ممکن است شل شود و به‌طور ناگهانی بیفتد. افتادن دندان هم می‌تواند بر توانایی فرد برای صحبت کردن و جویدن غذا تاثیر بگذارد. همچنین فرد ممکن است با افتادن دندان به خاطر ظاهر دندان‌هایش اعتماد به‌نفس خود را از دست دهد. با رعایت بهداشت دندان می‌توان از تجمع باکتری‌ها پیشگیری کرد. آنتی‌بیوتیک نیز می‌تواند به از بین بردن باکتری‌های دندان کمک کند. با این حال، ممکن است مصرف آنتی‌بیوتیک خطراتی برای سلامتی داشته باشد از جمله اینکه فرد ممکن است به مصرف آنتی‌بیوتیک حساسیت داشته باشد و یا بدن فرد در مقابل آنتی‌بیوتیک حساس شود.

تهیه و ترجمه: اختصاصی مجله اینترنتی پریهان