در اغلب اوقات، عوارض یائسگی زودرس مشابه همان علائمی است که زنان در هنگام شروع یائسگی تجربه میکنند. اگر علائمی که در ادامه مقاله اشاره خواهیم کرد را دارید و زیر چهل سال هستید، پس به یائسگی زودرس مبتلا هستید و هر چه زودتر باید به پزشک مراجعه کنید، مخصوصاً اگر تحت شیمی درمانی هستید یا سابقه خانوادگی ابتلا به اختلال خودایمنی دارید.
در ادامه مقاله از پریهان با این علائم آشنا میشویم:
چون تخمکگذاری قبل از یائسگی غیر قابل پیشبینیتر میشود، طول زمان بین پریودها ممکن است طولانیتر یا کوتاهتر شود. همچنین جریان خونریزی ممکن است سبک یا سنگین شود و حتی ممکن است برخی ماهها اصلاً پریود نشوید. اگر متوجه تغییر دائمی بیشتر از هفت روزه در چرخه قاعدگیتان شدهاید، احتمالاً به یائسگی زودرس مبتلا شدهاید. اگر بین پریودهایتان 60 روز فاصله افتاده است، به زودی وارد مرحله یائسگی خواهید شد.
گرگرفتگی یکی از عوارض یائسگی زودرس محسوب میشود. شدت و مدت زمان گرگرفتگی متغیر است. گرگرفتگی به احساس ناگهانی گرما گفته میشود که در سینه، گردن و صورت نیز پخش میشود. نقطهای که دچار گرگرفتگی میشود معمولاً دچار قرمزی میشود. هنگام گرگرفتگی تپش قلب سریعتر میشود. گرگرفتگی معمولاً همراه با استرس است. بد نیست بدانید که مردان هم دچار گرگرفتگی میشوند.
تعداد دفعات و شدت گرگرفتگی در بین زنان متغیر است و برخی زنان گرگرفتگی را بین یک تا دو دقیقه تجربه میکنند، برخی دیگر بین 5 دقیقه تجربه میکنند. گرگرفتگی ممکن است خفیف یا بسیار شدید باشد و باعث شود نتوانید فعالیتهای روزانه را انجام دهید. گرگرگفتگی در هر زمان از روز یا شب میتواند اتفاق بیفتد. گرگرفتگی شبانه (تعریق شبانه) ممکن است باعث شود از خواب بیدار شوید و نظم خوابتان بهم بخورد.
بهطور متوسط، علائم گرگرفتگی به مدت بیشتر از هفت سال طول میکشد. برخی از گرگرفتگیها بیشتر از ده سال طول میکشد. اگر گرگرفتگی بر فعالیتهای روزانهتان تاثیر میگذارد یا خواب شبانهتان را بهم زده است، برای درمان بهتر است با پزشک متخصص مشورت کنید.
یکی از عوارض یائسگی زودرس، تغییرات رفتاری است. وقتی زنان وارد دهه سی سالگی میشوند، سطوح استروژن و پروژسترون آنها به آهستگی کاهش پیدا میکند. این فرآیند طبیعی منجر به یائسگی زودرس میشود و سپس یائسگی اتفاق میافتد. همزمان با تولید کمتر این هورمونها در تخمدانها، بدن و مغز تغییرات متعددی را تجربه میکنند. برخی از این تغییرات مرتبط با نوسانات رفتاری هستند.
استروژن به تنظیم چندین هورمون کمک میکند که برخی از این هورمونها عبارتند از:
سروتونین
نوراپی نفرین
دوپامین
همچنین استروژن به انواع کارکرد مغز مانند شناخت کمک میکند. وقتی سطوح استروژن تغییر میکند، همزمان با آن رفتار نیز تغییر میکند. همچنین کاهش در استروژن باعث میشود برخی زنان دچار فراموشی یا زوال عقل شوند که ممکن است تاثیر منفی بر روی رفتار داشته باشد.
یائسگی زودرس میتواند موجب تغییرات جسمانی شود که همه آنها بر رفتار تاثیر میگذارد. این رفتارها شامل مشکل در خواب و مشکلاتی در حین رابطه جنسی است. بسیاری از زنانی که دچار علائم یائسگی زودرس میشوند، به خاطر بالا رفتن سن دچار اضطراب میشوند که همه اینها بر رفتار آنها تاثیر میگذارد. برخی از بیماریها ممکن است ریسک نوسانات رفتاری را افزایش دهند که عبارتد از:
باید گفت برخی از زنان در دوران یائسگی با افزایش وزن نیز مواجه شوند که در این مورد میتوانید از قرصهایی برای لاغری در دوران یائسگی استفاده کنید.
وقتی سطوح استروژن کاهش پیدا میکند، بافت واژن ممکن است چسبندگی و کششپذیریاش را از دست بدهد که باعث میشود هنگام رابطه جنسی احساس درد داشته باشید. استروژن پایین ممکن است باعث شود تا بیشتر مستعد عفونتهای واژن یا مثانه قرار بگیرید.
در طول یائسگی، سطوح استروژن که هورمون مهمی در زنان محسوب میشود بهطور طبیعی پایین میآید. در نتیجه، دیوارههای واژن نازک، خشک و در بسیاری مواقع دچار التهاب میشوند. در بسیاری از زنان، این امر منجر به سوزش واژینال، تحریکپذیری، درد (مخصوصاً در طول رابطه جنسی)، خونریزی یا ترشحات واژن میشود. همچنین بسیاری از زنان، علائم ادراری مانند درد در هنگام ادرار و ادرار بیش از حد نرمال میشوند.
خیلی از زنان در هنگامی که با عوارض یائسگی زودرس مبتلا میشوند و مشکلاتی در واژن یا مثانهشان مشاهده میکنند آن را نادیده میگیرند چون فکر میکنند این علائم بخشی از روند پیر شدن محسوب میشود. اما اگر این علائم شما را اذیت میکنند، درمان آنها میتواند موجب بهبود کیفیت زندگیتان شود. همچنین، ممکن است بیماریهای جدیتر دیگری موجب درد واژن و خونریزی و همچنین علائم ادراری شده باشند. بنابراین باید حتماً به فکر درمان باشید.
یکی از عوارض یائسگی زودرس، کاهش میل جنسی است. با شروع یائسگی ممکن است میل جنسیتان کاهش یابد و افزایش میل جنسی ممکن است سخت باشد. اگر میل جنسیتان کاهش یافته است، نگران نباشید. اکثر زوجها حتی با ورود به دوره میانسالی باز هم به لحاظ میل جنسی فعال باقی میمانند.
همزمان با افزایش سن، موقع تحریک جنسی خون به آرامی وارد اندام تناسلیتان میشود که بدین معنا است که همان حساسیت را نخواهید داشت و رسیدن به ارگاسم طولانیتر خواهد بود. بهترین کار این است که همسرتان یا شریک زندگیتان انتظارات واقعگرایانهای از شما داشته باشد و همزمان با افزایش سن آن صمیمت قبلی حفظ شود.
حرف آخر
برخی از زنان به دنبال درمان عوارض یائسگی زودرس هستند. اما برخی دیگر تغییرات یائسگی را تحمل میکنند یا علائم شدید را تجربه نمیکنند و نیازی به مراقبت ندارند. اگر علائمی دارید که زندگیتان را مختل میکند مانند گرگرفتگی، نوسانات رفتاری یا تغییرات در میل جنسی که نگرانتان کردهاند، حتماً با پزشک متخصص مشورت کنید.
تهیه و ترجمه: اختصاصی مجله اینترنتی پریهان
منبع: mayoclinic.org