شاید شما هم با وجود رعایت تمامی نکات بهداشتی به عفونت واژن مبتلا شده و به دنبال علت عفونت بعد از نزدیکی باشید. عفونت واژن در حین رابطه جنسی یکی از مشکلات رایج بسیاری از زنان است. علائم عفونت واژن یا واژینیت ممکن است شامل ترشحات واژن، خارش، سوزش، درد و بوی شدید ترشحات واژن باشد. برخی از عفونتهای واژن ناشی از عفونت های مقاربتی است. برخی از این عفونتها در حین رابطه جنسی شروع می شوند. عفونت های قارچی واژن میتوانند در اثر گسترش باکتریها در طول فعالیت جنسی ایجاد شوند. فعالیت جنسی باعث عفونت قارچی نمیشود، اما میتواند با وارد کردن باکتریهای جدید به واژن، خطر ابتلا به آن را افزایش دهد. برخی از زنان نسبت به سایرین، به دلایلی که کاملاً مشخص نیست، مستعد ابتلا به عفونتهای واژن هستند،.
برای اطلاعات بیشتر در مورد علل و درمان عفونتهای قارچی و همچنین چگونگی تأثیر فعالیت جنسی بر این خطر، ادامه این مقاله را بخوانید.
در این قسمت از مجله اینترنتی پریهان، ممکن است برای شما سوال ایجاد شود که آیا رابطه جنسی میتواند علت عفونت بعد از نزدیکی باشد؟ چگونه؟ قارچ کاندیدا یک بخش طبیعی از محیط واژن است و در صورت حفظ تعادل بی خطر است. اما، تحت شرایط خاصی، این قارچ ممکن است خارج از کنترل رشد کند و باعث عفونت قارچی شود.
آمیزش جنسی مستقیماً باعث عفونت قارچی نمی شود و پزشکان عفونتهای قارچی را یک بیماری مقاربتی نمی دانند. اما، برخی از فعالیتهای جنسی، مانند آلت تناسلی، استفاده از اسباب بازیهای جنسی یا انگشت، میتواند باکتری را وارد واژن کند. باکتری جدید به طور بالقوه میتواند باعث رشد قارچ کاندیدا شود و باعث ایجاد عفونت مخمری شود. همچنین بهتر است از زردچوبه برای واژن استفاده نکنید.
مطالعات انجام شده نشان میدهند که داشتن رابطه جنسی دهانی واژینال خطر ابتلا به عفونتهای قارچی واژن را افزایش میدهد. به دنبال رابطه جنسی دهانی عفونت قارچی بر اثر انتقال باکتری از دهان و بزاق فرد ایجاد میشود. همچنین اگر شریک جنسی شما برفک دهان داشته باشد، خطر ابتلا به عفونت افزایش می یابد. اگر شریک زندگی شما به بوسیدن یا لیسیدن سایر قسمتهای بدن شما ادامه دهد، این باکتریها و قارچها میتوانند در جاهای دیگر پخش شوند.
هنگامی که فردی مبتلا به عفونت قارچی است، بهتر است از رابطه جنسی خودداری کند. این به این دلیل است که عفونت از بدن شریک جنسی میتواند از طریق رابطه جنسی سرایت کند. تقریباً 15 درصد از مردانی که با فردی مبتلا به عفونت مخمری واژن رابطه جنسی دارند، دچار بثورات خارش دار در آلت تناسلی خود می شوند. مردان مبتلا به دیابت و کسانی که آلت تناسلی خود را ختنه نکردهاند در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به عفونت قارچی هستند.
همه این شرایط قابل درمان هستند، اما مهم است که بدانید کدام نوع عفونت یا سایر شرایط وجود دارد تا بتوان آنها را به درستی درمان کرد. بسته به علائم خود، با پزشک متخصص زنان و زایمان مشورت کنید. آنها به شما کمک میکنند تا درمان مناسب را انتخاب کنید. از روشهای تشخیص درمان میتوان به معاینه لگن برای بررسی تحریک و التهاب، آزمایش و کشت نمونه ای از ترشحات واژن و آزمایش ادرار اشاره کرد.
سخن پایانی
علت عفونت بعد از نزدیکی وارد شدن باکتری از طریق شریک جنسی شما میباشد.اگر حین آمیزش با شرسک جنسی خود و یا هنگام استفاده از اسباب بازیهای جنسی باکتری وارد بدن شما شود دچار عفونت قارچی میشوید. عفونتهای مخمری دلیل عمده ای برای نگرانی نیستند. هنگامی که فردی اولین عفونت قارچی خود را تجربه میکند، ممکن است تشخیص را از پزشک خود دریافت کند. درمان اکثر عفونتهای قارچی با داروهای OTC امکان پذیر است. افراد مبتلا به عفونتهای قارچی فعال باید از رابطه جنسی برای جلوگیری از گسترش عفونت اجتناب کنند.
منابع
https://www.healthshots.com/intimate-health/sexual-health/vaginal-infections-after-sex/
https://www.healthline.com/health/healthy-sex/yeast-infection-from-oral#treatment
https://www.medicalnewstoday.com/articles/326106