داروی تکرر ادرار زمانی تجویز میشود که تکرر ادرار دردناک و حتی ناراحتکننده میشود. بیماری تکرر ادرار به مجموعه علائمی گفته میشود که فرد در آن کنترل کمی بر روی مثانه دارد. برخی از این علائم عبارتند از: نیاز به ادرار کردن بیش از نرمال، داشتن میل ناگهانی برای ادرار کردن، ناتوانی برای کنترل ادرار، نیاز به ادرار بیشتر از یکبار در طول شب. این علائم ممکن است زندگی شما را مختل کنند. هیچ درمانی برای تکرر ادرار وجود ندارد، اما در مجله اینترنتی پریهان خبر خوب این است که روشهای موثری برای کنترل آن وجود دارد که در این زمینه برخی داروها وجود دارند که به کنترل این بیماری کمک میکنند.
اگر پزشکتان علتی برای تکرر ادرارتان پیدا نکرده است، نگران نباشید. داروها میتوانند به کاهش علائم تکرر ادرار کمک کنند. در ادامه با برخی از این داروها آشنا میشویم.
آنتیکولینرژیک داروی تکرر ادرار است که بزرگترین دسته داروهای مورد استفاده برای درمان تکرر ادرار محسوب میشود. این داروها باعث مسدود شدن یک ماده شیمیایی به نام استیلکولین میشود. این ماده شیمیایی پیغامی را به مثانه ارسال میکند که باعث انقباض مثانه میشود. این داروی تکرر ادرار با مسدود کردن این ماده شیمیایی به کاهش انقباضات کمک میکند. در مطالعهای که بر روی این داروها انجام شد نشان داده شد که همه داروهای آنتیکولینرژیک در درمان تکرر ادرار بهخوبی عمل میکنند.
آنتیکولینرژیکها در برندهای مختلف فروخته میشوند. برخی از این داروها عبارتند از:
همه این داروها بهجز اُکسیترول بهصورت قرص یا کپسول مصرف میشوند. اُکسیترول بهصورت پچ پوستی قابل دسترس است. رایجترین عوارض جانبی داروهای آنتیکولینرژیک عبارتند از:
سالمندان بشتر از همه در معرض عوارض جانبی این داروها قرار دارند. همچنین این داروها ممکن است موجب افزایش خوابآلودگی و افزایش خطر سقوط سالمندان شود. اُکسیبوتینین ممکن است عوارض جانبی بیشتری نسبت به دیگر داروها داشته باشد. همچنین داروهای آنتیکولینرژیک ممکن است موجب بدتر شدن علائم زوال عقل شوند و باید تحت نظارت پزشک مصرف شوند.
این داروی تکرر ادرار با شل کردن ماهیچهها در دیواره مثانه به درمان تکرر ادرار کمک میکند. این تاثیر به مثانهتان کمک میکند تا ادرار را مدت زمان بیشتری نگه دارد. این دارو بهصورت قرص قابل دسترس است که در هر روز باید مصرف شود. این دارو با چندین داروی دیگر تداخل دارد. در مورد داروهای دیگری که مصرف میکنید با پزشک متخصص مشورت کنید. رایجترین عوارض جانبی این دارو، فشار خون بالا است.
فلاووکسات تنها دارویی است که جزو این دسته قرار دارد. این دارو باعث کاهش اسپاسمهای مثانه میشود. فلاووکسات یک داروی قدیمی است. برخی مطالعات نشان دادهاند که تاثیر این داروی تکرر ادرار همانند داروهای جدید نیست.
اگر داروهای تکرر ادرار تاثیری در شما نداشتند، احتمالاً پزشک از داروهای ضدافسردگی برای درمانتان استفاده کند. این داروها برای درمان افسردگی استفاده میشوند، اما ممکن است به کاهش علائم تکرر ادرار نیز کمک کنند. یکی از داروهای ضدافسردگی که برای تکرر ادرار نیز تجویز میشود، دسیپرامین است. این دارو ممکن است باعث کاهش میل به دفع ادرار شود. همچنین به بهبود کنترل مثانه کمک میکند.
داروی ضدافسردگی دیگری که برای درمان تکرر ادرار استفاده میشود، ایمی پرامین است. این دارو همانند دسیپرامین عمل میکند. خوابآلودگی از عوارض جانبی اصلی این دارو محسوب میشود. اگر دچار بیاختیاری شبانه هستید، این دارو انتخاب خوبی است.
عوارض جانبی داروهای ضدافسردگی برای درمان تکرر ادرار عبارتند از:
برخی زنان بهخاطر اینکه بافت ضعیفی در اطراف مثانه و مجرای ادرار دارند دچار تکرر ادرار میشوند. بنابراین، پزشکتان ممکن است استروژن موضعی تجویز کند. استروژن هورمونی است که بدن بهطور طبیعی میسازد. استروژن باعث محکم شدن عضلات در اطراف مثانه، واژن و مجرای ادرار میشود.
استروژنهای موضعی، داروی تکرر ادرار است که بهصورت کرم استرادیول قابل دسترس است. همه استروژنها، احتمال خطر ابتلا به سرطان، سکته مغزی و حمله قلبی را افزایش میدهند. با این وجود، استروژن موضعی خطر کمتری نسبت به شکلهای دیگر این دارو دارد.
پزشکتان احتمالاً به شما توصیه خواهد کرد که سبک زندگیتان را تغییر دهید. تغییر سبک زندگی یکی از بهترین درمانهای برای تکرر ادرار محسوب میشود. داروی تکرر ادرار میتواند باعث محکم شدن مثانهتان شود و در نتیجه به کنترل مثانه کمک میکند. شاید بخواهید آنچه که مینوشید، زمان نوشیدن و چگونگی نوشیدن مایعات را تغییر دهید.
تهیه و ترجمه: اختصاصی مجله اینترنتی پریهان